رفتن به مطلب

مش چیست و چگونه تولید می شود؟


rkiahoseyni

پست های پیشنهاد شده

  • مقالات

مقدمه:

مش فلزی، شبکه ای بافته شده از سیم های آهنی است که برای کاربردهای مختلف نظیر ساختمان سازی، پل سازی، حصارکشی و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. برای تولید مش فلزی از روش‌های مختلف مانند جوشکاری، بافندگی، پانچ و غیره استفاده می‌شود. محصولات نهایی مش تخت به صورت کویل یا پشته وارد بازار می شوند.

image.jpeg.7cf438ea2c11cdb6f7e3a5633d9fd4a9.jpeg

پروسه  تولید مش:

  • روش جوشکاری:

مش های تولیدی به روش جوشکاری سیم، از طریق دستگاه های اتوماتیک جوش CNC تولید می شوند. برای تولید مش نیاز به رشته های بافته شده فلزی از سیم های فولادی است که به صورت عمودی و افقی در هم تنیده شده اند. در این روش سیم های افقی به طور مداوم در ردیف های موازی مستقیماً از سیم پیچ وارد دستگاه می شوند. سیم های عمودی برای عملیات جوش نقطه ای صاف بریده شده و روی سیم های افقی قرار می گیرند. به این ترتیب یک پانل مسطح و محکم با مش های مربع، مستطیل یا الماس شکل می گیرد. یک پانل مش را زمانی که به طول مشخص می رسد، برش می دهند. سپس، یک دستگاه حمل و نقل، محصولات نهایی را از خط جوش استخراج می کند و آنها را برای حمل و نقل روی هم می چیند. پیکربندی های مختلف قطر و فاصله سیم اجازه می دهد تا سفارشی سازی پانل برای پاسخگویی به هر نیازی انجام شود.

یک مش سیمی جوش داده شده دارای ردیف ها و ستون های متقاطع سیم های موازی است که در محل تقاطع به هم جوش داده شده اند. این فرآیند معمولاً سیم ها را با استفاده از مقاومت الکتریکی به عنوان منبع گرما جوش می دهد. یک خط موازی از جوش ها از طریق ترکیب کنترل شده ای از فشار، شدت و مدّت جریان الکتریکی اعمال شده برای فیوز کردن سیم ها تشکیل می شود. اگرچه می توان از سایر روش های جوشکاری استفاده کرد، اما معمولاً این روش اقتصادی ترین است. هنگامی که یک مش به طول مورد نظر رسید، با استفاده از تجهیزات برش بریده می شود و در نتیجه یک ورق مش سیمی جوش داده شده صاف و سفت و سخت ایجاد می گردد.

  • بافت سیم های فلزی:

یک توری بافته شده دارای آرایه ای از سیم های متقاطع شبیه به یک پارچه بافته شده است. به طور معمول، سیم ها به صورت زیر و روی یکدیگر و به صورت عمود بر هم بافته می شوند و یک ورقه پایدار تولید می کنند. تولید یک توری بافتنی سازگار با استانداردهای بالا مستلزم سطحی از تخصص فنی و تجربه در ساخت و فرآوری توری سیمی بافتنی است.

ممکن است برخی از تورهای بافته شده بدون جوش باشند. در عوض، آنها را با دستگاهی شبیه به ماشین بافندگی تولید می کنند، که یک سیم مستقیم را از طریق الگوی بافت انتخاب شده تغذیه می کند. سپس سیم ها به سمت معکوس خم می شوند و سیم مستقیم بعدی از طریق الگو تغذیه می شود. دستگاه این روند را تا رسیدن به ابعاد مورد نظر ادامه می دهد و سپس ورق مش سیمی تکمیل شده و به اندازه دلخواه برش داده می شود. بافندگی مفتولی نه تنها به ماشین آلات، سرسیلندرها، سوزن ها و قرقره های صحیح نیاز دارد، بلکه به دانش و تجربه خاصی در زمینه علم مواد برای اطمینان از عملکرد و کیفیت محصول نیز نیازمند است.

  • پانچ کردن ورق:

یکی دیگر از روش های تولید مش فلزی، پانچ کردن یک ورق فولادی می باشد. در واقع یک ورق مش سوراخ شده، ورقی فلزی است که به صورت دستی یا مکانیکی برای ایجاد الگویی از سوراخ ها، شکاف ها یا اشکال تزئینی، مهرزنی یا سوراخ شده است. ممکن است یک ورق توری منبسط شده یک تکه از طریق برش و کشیدن همزمان فلز چند لایه تولید شود. از آنجایی که این فرآیند هیچ گونه از دست دادن مواد را ایجاد نمی کند، تولید یک ورق مش منبسط شده می تواند زمانی که مسائل اقتصادی در نظر گرفته می شود، مهم باشد.

 

 

image.png.66f60e8d431d6847e7e454fa5a9cfd85.png

همانطور که در بالا توضیح داده شد، هر فرآیند تولید با نقاط قوت و ضعف خود مشخص می شود و از آنجا که محصول تشکیل شده به طور قابل توجهی تحت تأثیر روش ساخت قرار می گیرد، تعادل و توازن معقولی بین کارایی فرآیند و کیفیت محصول مورد نیاز است.

روش تولید مش با لیزر و پرتو الکترونی:

ساخت مستقیم سازه های شبکه فلزی اکنون با استفاده از سیستم های تولید مبتنی بر ذوب لیزر و پرتو الکترونی (EBM) امکان پذیر است. عناصر فیلتر متخلخل سه بعدی با ساختار ظریف و ایمپلنت های تیتانیوم متخلخل با ساختار کانالی  با SLM ساخته می شوند. فیلترهای پیچیده هندسی با اشکال سفارشی و جهت گیری در منافذ جهتدار از طریق این روش ها با موفقیت ساخته شده اند. تولید سازه های داربست متخلخل با استفاده از مواد افزودنی در حال گسترش است. روش های مختلفی برای تولید اجزای متخلخل وجود دارد. از میان این روش‌ها، تنها تکنیک‌های تولید افزایشی، ساخت داربست‌های آناتومیکی شکل با معماری‌های پیچیده داخلی را امکان‌پذیر می‌سازد و امکان کنترل دقیق سختی را فراهم می‌کند. فرآیند EBM از یک پرتو الکترونی به عنوان منبع انرژی برای ذوب انتخابی لایه‌های پودر فلز در خلاء استفاده می‌کند. پرتو الکترونی با گرم کردن یک رشته تنگستن و شتاب دادن الکترون به سمت پودر فلز در سکوی ساخت با استفاده از یک ولتاژ تسریع شده تولید می‌شود. سپس پرتو الکترونی با استفاده از سیم پیچ های الکترومغناطیسی متمرکز و منحرف می شود. لیو و همکاران ریزساختار، عیوب و رفتار مکانیکی ساختارهای متخلخل تولید شده توسط EBM را گزارش کرده اند. از آنجایی که دمای پیک EBM بالاتر از SLM است، خواص متالورژیکی قطعات ساخته شده تا حدودی با خواص SLM متفاوت است. اگرچه بسیاری از مطالعات قبلی با استفاده از SLM بر روی ساخت قطعات متخلخل و شبکه مانند متمرکز شده اند. SLM پتانسیل خود را برای ساخت ساختار مشبک با ابعاد مورد نظر نشان داده است.

تولید مش با ماشین بافندگی:

پارچه سیمی بر روی ماشین های بافندگی ساخته می شود. سیم های طولی که به عنوان سیم های تار شناخته می شوند، به طور مداوم از پشت دستگاه به سمت جلو حرکت می کنند. دستگاه سیم های تار را در جای خود نگه می دارد. برخی از این سیم‌ها به طور متناوب توسط مکانیزمی بالا یا پایین می‌آیند و در جهت مشخص باز می‌شوند. یک شاتل با سیم دیگری که سیم پود نامیده می شود از یک دهانه پرتاپ می گردد و از طریق سوراخ بعدی بازگردانده می شود. به این ترتیب مفتول پود از میان سیم های تار بافته می شود. هر دو نوع سیم در زوایای خاص با یکدیگر در هم آمیخته می شوند تا مش سیمی را تشکیل دهند. شبکه های سیمی از طریق این دستگاه، زنجیره ای تولید می کنند که سیم های مختلف را بر اساس یک الگوی منظم به یکدیگر حلقه می کنند.

بررسی جزئیات تولید مش به روش جوشکاری:

همانطور که گفته شد یکی از پرطرفدارترین روش های تولید مش فلزی، فرآیند تولید مش به روش جوشکاری است. این روش شامل جوشکاری سیم های گالوانیزه و پردازش تولید مش جوش داده شده با روکش وینیل است. در ذیل به بیان جزئیات تولید مش به روش جوشکاری پرداخته شده است:

مفتول

مواد اولیه مورد استفاده برای تولید محصول، از فولاد کم کربن استفاده می گردد که معمولاً به عنوان میله سیم شناخته می شوند. گریدهای مواد اولیه SAE 1008، SAE 1010 و SAE 1012 هستند که دارای درصد کربن در محدوده 08/0 تا 12/0 می باشند. سیم فولادی ضد زنگ، سیم آهن، سیم گالوانیزه مواد خام ایده آل هستند.

نورد سرد

نورد سرد یک فرآیند فلزکاری است که در آن فلز با عبور از غلتک ها در دمای کمتر از دمای تبلور مجدد تغییر شکل می دهد. نورد سرد استحکام تسلیم و سختی فلز را با ایجاد نقص در ساختار کریستالی فلزات افزایش می دهد. این عیوب از لغزش بیشتر جلوگیری کرده و می تواند اندازه دانه فلز را کاهش دهد.

صاف کردن و برش دادن:

ماشین آلات تخصصی متنوعی برای فرآیند صاف کردن و برش استفاده می شود. سیم و میله های نورد سرد به شکل سیم پیچ از طریق قالب های از پیش تعیین شده و واحدهای کارتریج (مجموعه های ویژه برای میله های سیم با قطرهای مختلف) موجود در دستگاه صاف کننده و برش، جایی که میله های سیم ابتدا صاف می شوند و سپس به طول مناسب تنظیم می شوند (دقت بالا) عبور می کنند. میله های سیم را می توان به هر اندازه ای از 8/0 متر تا 12 متر با حداکثر دقت 2 میلی متر برش داد.

جوشکاری:

مش فولادی سیم جوشی با دستگاه های جوش اتوماتیک تولید می شود که در آن سیم ها در شبکه های مربع یا مستطیل به هم جوش داده می شوند. سیم ها با مقاومت الکتریکی در یک ماشین خودکار پیشرفته جوش داده می شوند که پارامترهای جوش را دقیقاً کنترل می کند. تمامی تنظیمات ابعاد و جوش قابل برنامه ریزی هستند. جوش با ترکیب کنترل شده ای از فشار، شدت و مدت زمان جریان الکتریکی برای ایجاد همجوشی سیم ها تشکیل می شود. پارچه فولادی جوش داده شده از تقاطع های جوش داده شده برای اتصال و لنگر استفاده می کند.

خم و برش:

دو دستگاه مجزا برای عملیات برش و خم در دسترس هستند. دستگاه برش برای برش مش های تمام شده به ابعاد دلخواه استفاده می شود. این یک واحد موتوری است که می تواند مش ها را با سرعت 2 تا 3 برش در ثانیه برش دهد. دستگاه خم کن موجود برای خم کردن مش های برش خورده به شکل مورد نیاز (بر اساس نیاز طراحی) استفاده می شود. این دستگاه قابلیت خم کردن ورق را به هر زاویه ای (تا 180 درجه) دارد. بسته به الزامات طراحی، ورق هایی که نیاز به برش و خم شدن دارند برای این عملیات گرفته می شوند، در غیر این صورت مش ها مستقیماً برای ارسال در فرآیند سوم آماده می گردند.

مش تمام شده:

پس از فرآیند خمش و برش، مرحله نهایی فرآیند تولید، پوشش گالوانیزه یا PVC فرا می رسد. در این مرحله بر روی مش های تولیدی پوشش مقاوم در برابر سایش و خوردگی ایجاد می کنند تا از تخریب سیم ها در شرایط کاری جلوگیری نمایند.

تاریخچه تولید توری و مش سیمی:

 ساخت مش های سیمی ریشه در سنتی ترین فن آوری های تولید نساجی مانند ریسندگی و بافندگی دارد. سیم بافی بر روی دستگاه های بافندگی برای مقاصد صنعتی در اوایل قرن هجدهم ظاهر شد. در آن سال‌ها، دستگاه بافندگی بخار برای بافندگی نساجی اختراع شد. این فناوری جدید به سرعت به صنعت سیم، به ویژه برای فرآیندهای سیم بافی خودکار منتقل گردید. یکی از دلایل توسعه مش های سیمی، روند رو به رشد صنعت کاغذ بود، زیرا یک تسمه مش سیمی بزرگ امکان پردازش خمیر را بسیار سریعتر از قبل ایجاد می کرد. نتیجه این بود که کاغذهای مورد نیاز برای روزنامه ها، مجلات و کتاب ها را می توان با سرعت های بالاتر و در مقادیر بیشتر از همیشه تولید نمود.

مش سیم همچنین نقش مهمی در "لامپ دیوی" ایفا می کند که توسط شیمیدان هامفری دیوی در سال 1815 اختراع شد. این مشبک برای کاهش خطر انفجار گازهای قابل اشتعال و هشدار در مورد وجود مونوکسید کربن در معادن طراحی شده است. این لامپ ایمنی برای توسعه صنعت معدن زغال سنگ و سنگ آهن و در نتیجه برای پیشرفت فولادسازی در قرن 19 بسیار مهم بود. بنابراین، توری سیمی بافته شده، کلید توسعه انقلاب صنعتی بود.

در اوایل قرن بیستم، با در دسترس بودن گسترده الکتریسیته، روش‌های جوشکاری مدرن، مانند جوشکاری مقاومتی پدید آمدند و راه را برای تولید شبکه‌های سیمی جوشی باز کردند. در دهه های اول قرن بیستم، افزایش تقاضای نظامی برای هواپیماهای نظامی، مخازن، خودروها و فیلترهای ماسک گاز باعث افزایش اقتصادی در صنعت توری سیمی شد.

گردآورنده: سیدرحیم کیاحسینی

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • ایجاد مورد جدید...

اطلاعات مهم